ประธาน SRC หญิงคนแรกของมหาวิทยาลัยวิสคอนซินนานาชาติได้แบ่งปันการเดินทางของเธอในการเริ่มต้นองค์กรพัฒนาเอกชน

• Bridget Bonnie Agbenyo กลายเป็นประธานสภาผู้แทนนักศึกษาหญิง (SRC) สตรีคนแรกของมหาวิทยาลัยวิสคอนซินในปี 2018
• ความล้มเหลวอย่างต่อเนื่องของอดีตประธาน SRC ต่อหน้าเธอในการพบกับนักเรียนจำเป็นต้องกระตุ้นให้เธอลงสมัครรับตำแหน่งประธานาธิบดีและได้รับอำนาจในการเปลี่ยนแปลง
• หญิงสาวเริ่มต้นองค์กรพัฒนาเอกชนที่เรียกว่าโครงการ PEC เพื่อให้การพัฒนาส่วนบุคคลการศึกษาและอาชีพสำหรับเด็กหลังจากเห็นเด็กในหมู่บ้านของเธออยู่ในสภาพที่ย่ำแย่

บริดเก็ตมีจุดอ่อนเสมอในการช่วยเหลือผู้คนทุกเมื่อที่ทำได้ และสิ่งนี้ก็ปรากฏชัดต่อผู้คนที่เธอถูกรายล้อมไปด้วย สำหรับความเห็นอกเห็นใจและความเมตตาที่เธอมีแม้ในวัยเด็ก เกือบทุกคนที่เธอติดต่อด้วยเชื่อว่าการเป็นพยาบาลจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับเธอ

หญิงสาวมีความชื่นชมยินดีอย่างมากต่อบุคลากรทางทหารและคิดกับตัวเองว่าการทำงานเป็นพยาบาลในกองทัพจะเป็นความฝันที่เป็นจริง ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ความทะเยอทะยานในอาชีพการงานของเธอเปลี่ยนไปหลายครั้ง แต่สิ่งหนึ่งที่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ความปรารถนาอย่างไม่หยุดยั้งของเธอที่จะพบปะผู้คนในจุดที่ต้องการเสมอ

จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่บริดเก็ตเลือกที่จะก่อตั้งองค์กรพัฒนาเอกชน (NGO) เพื่อสนับสนุนผู้ด้อยโอกาสในสังคม ในการให้สัมภาษณ์กับ YEN.com.gh บริดเก็ตเปิดใจเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่นำไปสู่การใช้เงินที่เธอได้เตรียมไว้สำหรับการฉลองวันเกิดในดูไบเพื่อสนองความต้องการของผู้อื่นแทน

จากผู้อยากเป็นพยาบาลทหารสู่การทำตลาดที่ Lister Professional Institute

บริดเจ็ตเริ่มโรงเรียนมัธยมด้วยความตั้งใจที่จะเรียนเพื่อเป็นพยาบาลทหารจึงเข้าร่วมเป็นนักเรียนนายร้อยของโรงเรียน อย่างไรก็ตาม หลังจากที่อยู่ในกลุ่มมาระยะหนึ่งแล้ว เธอตระหนักว่าแม้เธอรักนักเรียนนายร้อยมากเพียงใด เธอไม่ได้มองว่าตัวเองเป็นนายทหาร เธอพบความหลงใหลใหม่ในด้านการตลาด

“ฉันตระหนักว่าฉันสนุกกับอิสระจริงๆ และฉันรู้ว่าการเข้าร่วมกองทัพอาจไม่ให้อิสรภาพนั้นแก่ฉันเลย อย่างไรก็ตาม หลังจากผ่านไปขั้นรองแล้ว เพื่อนของฉันก็ดึงความสนใจของฉันไปที่ความจริงที่ว่าฉันสามารถเป็นนักการตลาดที่ดีได้ เพราะฉันมีวาทศิลป์เพียงใด ฉันคิดเกี่ยวกับมันและฉันก็เชื่อมั่นจริงๆ ว่าฉันสามารถไล่ตามสิ่งนั้นได้ ฉันก็เลยทำ” เธอบอก YEN.com.gh .

เธอรักการตลาดและรู้สึกว่านี่เป็นเส้นทางอาชีพที่ดีที่สุดสำหรับเธอ เธอแสดงได้อย่างยอดเยี่ยมและจบการศึกษาด้วยความโดดเด่น สิ่งต่อไปสำหรับเธอคือการเช่าเหมาลำในทุ่งนา แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อรู้ว่าราคาแพงแค่ไหน

“การเช่าเหมาลำในการตลาดต้องใช้เงินจำนวนมาก และไม่มีทางที่ฉันสามารถจ่ายได้ในเวลานั้น เศร้ามาก ฉันต้องปล่อยมือ โชคดีที่ฉันยังมีเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ของฉัน ซึ่งฉันได้พากย์เสียงสองครั้งและการนำเสนอสื่ออื่นๆ ทำงานด้วย ดังนั้นฉันจึงคิดว่าจะเข้าสู่วงการวารสารศาสตร์'

เธอสมัครเข้าเรียนที่สถาบันวารสารศาสตร์กานา (GIJ) และเรียนหลักสูตรระยะสั้นในการนำเสนอทางวิทยุและโทรทัศน์ซึ่งเธอชอบมาก มากจนเธอกลายเป็นตัวแทนหลักสูตร

เป็นประธาน SRC หญิงคนแรกของมหาวิทยาลัยวิสคอนซินอินเตอร์เนชั่นแนล

ในความพยายามที่จะเพิ่มพูนความรู้ด้านวารสารศาสตร์และดำเนินการเต็มเวลา บริดเก็ตจึงนำไปใช้กับวิสคอนซิน มหาวิทยาลัยนานาชาติด้านการอ่านสื่อสาร ระหว่างเรียน เธอได้รับเลือกให้เป็นรองประธานคณะกรรมการบันเทิงของโรงเรียน (entercom) และทำให้เธอรู้จักโลกของการเมืองในวิทยาเขต

'ในฐานะประธาน entercom ฉันรู้สึกประหลาดใจที่มีผู้คนจำนวนมากเข้ามาหาฉันด้วยปัญหาหลายอย่างที่นักเรียนกำลังเผชิญซึ่งจำเป็นต้องได้รับการแก้ไข ฉันเล่นบทบาทของฉันโดยส่งต่อให้ประธาน SRC ในขณะนั้น แต่ฉันก็ตระหนักว่านักเรียนทุกคน ความกังวลไม่ได้ได้รับการแก้ไขอย่างต่อเนื่องและนั่นทำให้ฉันรำคาญมาก '

บริดเจ็ตเป็นหญิงสาวที่เอาใจใส่และเป็นห่วงเป็นใยอย่างเป็นธรรมชาติ เธอนึกถึงวิธีที่ดีที่สุดเพื่อให้แน่ใจว่าปัญหาของนักเรียนจะได้รับการแก้ไข และพบว่าวิธีที่แน่นอนที่สุดที่จะบรรลุผลก็คือถ้าเธออยู่ในอำนาจ ด้วยเหตุนี้ เธอจึงตั้งเป้าที่จะเป็นประธาน SRC คนต่อไปของโรงเรียน

“ฉันต้องบอกว่าหลายคนแปลกใจมากเมื่อพบว่าฉันได้หยิบแบบฟอร์มเพื่อชิงตำแหน่งประธานาธิบดี SRC นั่นเป็นเพราะในประวัติศาสตร์ของโรงเรียน ไม่มีผู้หญิงคนใดเคยแย่งชิงตำแหน่งนี้ หลายคนจึงสงสัยว่าฉัน จะชนะ'

สำหรับบริดเจ็ทนั้นไม่ได้ทำให้เธอท้อถอยเลย แต่เป็นโอกาสที่ดีที่จะได้เป็นผู้หญิงคนแรกที่สร้างประวัติศาสตร์หรืออย่างน้อยก็ทำลายสถิติที่ยาวนานซึ่งไม่มีผู้หญิงคนใดที่ไม่เคยแม้แต่จะเลือกแบบฟอร์มเพื่อชิงตำแหน่งประธานาธิบดี

ด้วยความยืดหยุ่นและการทำงานหนัก เธอจึงได้เผชิญหน้ากับคู่หูที่เป็นผู้ชายและกลายเป็นประธาน SRC หญิงคนแรกของโรงเรียน

'ฉันมีความสุขและสมหวังเมื่อได้รับรางวัล เพราะฉันรู้ว่าตอนนี้ฉันอยู่ในตำแหน่งที่มีอำนาจ ซึ่งฉันสามารถเข้าถึงการเงินและทรัพยากรที่จะช่วยแก้ปัญหาของนักเรียนและสร้างระบบการทำงานในวิทยาเขต และฉันก็ทำอย่างนั้น '

ตั้งองค์กรพัฒนาเอกชนเพื่อช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาสในสังคม

การไปเยี่ยมแม่ของเธอใน Kajanya หมู่บ้านในเขต Ada East District ของ Greater Accra Region ก่อนวันเกิดอายุ 30 ปีของเธอมีผลกระทบอย่างมากต่อ Bridget เมื่อมาถึง เธอพบเด็กๆ ที่กำลังเรียนอยู่ในวัยเรียนเพียงแค่เล่นไปรอบๆ และเด็กสาววัยรุ่นหลายคนที่ผู้ชายในหมู่บ้านตั้งท้องไว้

“ฉันรู้สึกทึ่งมากกับสิ่งที่เห็น ฉันรู้สึกเศร้าที่ได้เห็นเด็กๆ เหล่านี้ที่มีอนาคตทั้งหมดอยู่ข้างหน้าต้องเผชิญกับสภาวะที่โหดร้ายเช่นนี้ ทำให้พวกเขาเริ่มต้นชีวิตที่ผิด”

ตามลักษณะนิสัยของเธอ บริดเก็ตรู้สึกกระสับกระส่ายกับสิ่งที่เธอเห็นและรู้ว่าต้องทำอะไรบางอย่าง สำหรับเธอ การฉลองวันเกิดครบรอบ 30 ปีของเธอในดูไบอาจรอได้

'ฉันเก็บเงินไว้เพื่อใช้ชีวิตในดูไบเพื่อเป็นเกียรติแก่วัย 30 ตัวโตของฉัน แต่นั่นไม่ใช่ความรู้สึกที่ถูกต้องสำหรับฉันที่รู้ว่าฉันได้เห็นอะไร เงินนั้นต้องถูกนำมาใช้ให้ดีขึ้น'

บริดเก็ตนึกถึงวิธีที่ดีที่สุดในการช่วยเหลือผู้คนให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และแนวคิดในการก่อตั้งองค์กรพัฒนาเอกชนก็ได้ถือกำเนิดขึ้น เธอตั้งชื่อมันว่า โครงการพีอีซี .

'เป้าหมายของโครงการคือเพื่อให้การพัฒนาส่วนบุคคล การศึกษา และอาชีพสำหรับเด็ก (ทั้งชายและหญิง) ในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นและมัธยมปลาย ด้วยความหวังและคำอธิษฐานว่าก่อนที่พวกเขาจะไปมหาวิทยาลัย พวกเขาจะได้รับการดูแลเป็นอย่างดีและได้รับแจ้ง'

ปัจจุบันโครงการ PEC มีสาม แผนการวิ่ง ; ก่อนรอบที่ 2 สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นที่เตรียมเข้าโรงเรียนมัธยม ก่อนระดับอุดมศึกษาสำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาที่กำลังเดินทางไปมหาวิทยาลัย และสุดท้าย LCN (ภาวะผู้นำ การพัฒนาอาชีพ และการสร้างเครือข่าย) สำหรับนักเรียนระดับอุดมศึกษา

“โครงงานจัดทำขึ้นเพื่อให้ความรู้แก่นักเรียนในขั้นตอนต่างๆ เกี่ยวกับสิ่งที่คาดหวังในระยะการศึกษาถัดไป ไม่ว่าจะเป็นวิชาหรือหลักสูตรต่างๆ และโอกาสทางอาชีพสำหรับโปรแกรมทั้งหมดในระยะนั้น ความตั้งใจคือให้แนวคิดที่เป็นธรรมแก่พวกเขา ว่าแต่ละโปรแกรมย่อมาจากอะไรและช่วยให้พวกเขาตัดสินใจได้อย่างมีข้อมูล หลังจากการอบรมแต่ละครั้ง จะมีการแบ่งปันเครื่องเขียนและสิ่งของสุขภัณฑ์ให้กับนักเรียน'

เงินทุนสำหรับโครงการ PEC

แหล่งเงินทุนแรกสุดของ Bridget คือเงินที่เธอจัดสรรไว้สำหรับการเดินทางในดูไบของเธอ แต่เมื่อเวลาผ่านไป ผู้คนรอบตัวเธอเชื่อในวิสัยทัศน์นี้และเริ่มให้ความช่วยเหลือตามที่พวกเขาสามารถทำได้

'เพื่อนและครอบครัวของฉันได้รับการสนับสนุนจริงๆ มีองค์กรนอกภาครัฐจำนวนมากที่อยู่ที่นั่นเพื่อผลประโยชน์ที่เห็นแก่ตัว ดังนั้นการได้รับเงินทุนที่มากขึ้นจากแหล่งภายนอกจึงเป็นเรื่องยากจริงๆ โชคดีที่ฉันทำงานเป็นนักการตลาดดิจิทัลให้กับบริษัทฟินเทคและ ฉันสนับสนุนด้วยเงินของฉันเองด้วย'

สำหรับเธอ เป้าหมายระยะยาวคือการมีสถาบัน PEC สำหรับผู้ที่สนใจในสายวิชาการและอาชีวศึกษาและต้องการเงินทุนที่มากขึ้น ดังนั้นจึงจำเป็นต้องค้นหาการสนับสนุนจากภายนอก เธอจึงเรียกร้องให้ทุกคนที่สามารถรองรับรูปร่างหรือรูปแบบใด ๆ ให้เข้าร่วมได้